Kaart (cartografie) - Halewijn (Frankrijk) (Halluin)

Halewijn (Frans: Halluin) is een Franse gemeente in het Noorderdepartement. Halewijn ligt ten noorden van de metropool Rijsel, aan de Leie. De stad ligt tegen de Belgische grens en de stadskern is vergroeid met die van de Belgische stad Menen. Als deel van de agglomeratie van Rijsel (Lille) maakt de gemeente deel uit van de Métropole européenne de Lille met ruim 1 miljoen inwoners.

Het dorp Halewyn (naam op de Mercatorkaart uit 1540) werd al in 1066 vermeld, als Hallewyn, naar de persoonsnaam Halewijn of Hailwin. In dat jaar werd het patronaatsrecht van de parochie verleend aan het Sint-Pieterskapittel te Rijsel. In 1144 werd het genoemd als Haluwin. De plaats behoorde tot het graafschap Vlaanderen en wel tot het sinds de 12e eeuw al Franssprekende Rijsels-Vlaanderen. Toch was het eeuwenlang een taalgrensdorp want in de 16e eeuw waren er weer Nederlandse kerkregisters. De familie Halewijn, de oorspronkelijke heren, verwierf talrijke lenen in zowel het huidige België als het huidige Frankrijk. Vanaf 1501 waren de heren van Halewijn dezelfde als die van Komen. Achtereenvolgens waren dat Croÿ, Ligne-Croÿ, Hénin-Liétard en de graven van Orléans. De versterkingen van Halewijn werden in 1583 verwoest door de troepen van Alexander Farnese.

Halewijn werd Frans in 1686, toen het op de Spaanse Nederlanden werd veroverd door Lodewijk XIV. De Dode Leie werd grensrivier. In 1779 werd Halewijn-Noord (180 ha) weer bij het toen Zuid-Nederlandse Rekkem gevoegd.

In de 19e eeuw ontwikkelde zich in Rijsel en wijde omgeving de textielindustrie. Dit trok ook veel Belgische arbeiders aan: in 1886 had zelfs driekwart van de inwoners er de Belgische nationaliteit. Tussen de Belgische en de Franse arbeiders ontstonden regelmatig wrijvingen: de Belgen werden ervan verdacht tegen inferieure voorwaarden te werken. In 1903 leidde dit tot gewelddadigheden.

Halewijn, bekend staand als een rode stad (Halluin la Rouge), had een communistische burgemeester, en de arbeiders bezetten in 1925 een weverij.

De industrie omvatte, naast linnenweverijen, confectie en dergelijke, ook onderhoudsproducten, behangselpapier (firma Brepols), kunststofvoorwerpen, verf, rubber, meubelen, baksteen en cementtegels, machines, ijzergieterij, wasmachines en televisietoestellen.